Vrijdag 20 november
De gestrande truck met zand is nog steeds niet gearriveerd. Zand is het meest simpele materiaal, maar als we het vandaag niet krijgen dan stagneert de bouw en kunnen we niet verder. Vandaag is er nog genoeg te doen, maar het zand moet vandaag dan toch echt wel komen. Het gaat echt op zijn Nepalees. De een zegt dat er een nieuwe truck met zand onderweg is en de ander zegt dat er een monteur onderweg is om de gestrande truck te repareren. We wachten het maar af.
De graafploeg gaat de sleuf voor de fundering uitgraven bij bouwplaats 3. Het grind van bouwplaats 1 is gisteren weggebracht naar bouwplaats 4 en bouwplaats 1 moet worden opgeruimd.
Hugo en Remco maken de bekisting los, zodat we die kunnen hergebruiken. Hans, Paul en Johan brengen deze bekisting weer aan bij bouwplaats 2.
Hugo en Remco rekenen de hoogte van het dak uit, zo voordelig mogelijk zodat we optimaal gebruik maken van de houten balken. Elk huis krijgt twee ramen en een buitendeur, maar is verder zo basic mogelijk. We willen immers zoveel mogelijk gezinnen helpen.
De Nepalezen zijn niet gewend om met elektrische apparatuur te werken en alle apparatuur dat we hebben aangeschaft en uit Nederland hebben meegenomen laten we achter. Remco heeft eens rondgekeken wie de zaagmachine kan bedienen. Sanu zou het wel kunnen, maar hij vindt dit veel te eng. De keuze valt op Pemba, een leergierige jongen. Het zou mooi zijn als we hem kunnen opleiden en het beheer kunnen geven over de zaagmachine. Misschien kan hij er zo zijn beroep van gaan maken of een klein houtzaagbedrijfje beginnen. Remco legt geduldig aan Pemba uit hoe het apparaat werkt, bijgestaan door Vishnu en Jit die als tolk fungeren.
We hebben naast het gereedschap ook heel veel kinderkleding meegenomen. Na de lunch gaan we wat kleding uitdelen. De drie jongetjes die gisteren de hele dag bij Remco hebben gezeten komen langs. Remco heeft tegen hen gezegd dat ze plastic zwerfvuil moeten ophalen. Als ze een volle zak inleveren krijgen ze 100 rupee. En uiteraard komen ze hun 100 rupee ophalen. Remco heeft ze ook nog ‘Poesje mauw’ leren zingen en warempel zingen ze ook nog een paar woorden mee. De kleren van de jongetjes is niet om aan te zien en we steken ze helemaal in het nieuw. Net als nog een paar andere kleine meisjes en jongetjes. De drie kleine meisjes van een jaar of vijf krijgen ook nog ieder een barbiepop en zijn daar de hele middag zoet mee.
De meeste Nepalezen koken hier binnen nog op hout. Butagas is onbetaalbaar en het is ook geen doen om steeds een butagasfles in Kathmandu te gaan kopen. Enkele huisjes hebben een kookstelletje onder een lemen kap, zodat de rook naar buiten gaat. In het nieuwe huis willen we uiteraard ook zoiets maken. Hugo komt op het idee om een afzuigkap en afvoerkanaal te maken van oude golfplaten.
Om vier uur krijgen we goed nieuws. De truck met zand is aangekomen. Morgen kunnen we dus beginnen met het metselen van de muren en de fundering storten op bouwplaats 2.
We sluiten de week af met een biertje. De Nepalezen drinken liever een cola of sprite.