Zondag 29 november

Heel Nepal staakt vandaag omdat de Nepalezen het beu zijn dat de regering niks doet aan het conflict met India. Al twee maanden is er een brandstofboycot van India omdat er iets in de nieuwe grondwet van Nepal staat dat India niet bevalt.

We hebben al vroeg contact met Raby. Hij staat op de bus te wachten naar Banepa. Daar vandaan gaat hij dan met de truck met balken en cement naar Thulo Parsel mits hij niet wordt tegengehouden door demonstranten.

Prakash en Saila (hij staat op de wachtlijst voor een van onze huizen volgend jaar) gaan de bekisting aanleggen voor het huis van Fursang. Johan, Hans en Paul kijken over hun schouder mee of het goed gaat en helpen hier en daar een handje mee. Straks moeten ze het immers met elkaar doen.

Sanu en Raisa gaan verder met de dakspanten onder leiding van Hugo en Remco. Even later liggen de eerste blauwe zinken dakplaten er op. We hebben blauwe gekozen in plaats van de traditionele ongeverfde zinken dakplaten. Zo zijn onze huizen van het project straks herkenbaar. De rest van de Nepali metselen verder bij huis 2 en er wordt ook weer van alles naar beneden gesjouwd.

Het is vandaag erg onrustig in Nepal. Er worden enkele trucks in Pokhara en Kathmandu in brand gestoken. Raby stuurt een berichtje dat het daardoor niet lukt om vandaag te komen.

We zijn uitgenodigd om bij Lila te komen eten vanavond en daar kun je geen nee tegen zeggen. We eten het traditionele dahl bat. Deze keer met kip. We zitten in het tijdelijke tentje van bamboe en zeil. Hier slapen dus vijf mensen. Het is echt triest om te zien hoe ze moeten leven nu. ‘s Avonds drinken we met alle Nepali pannenbier en vieren we dat we vandaag het hoogste punt hebben bereikt.