Zondag 22 november

De Nepalezen gaan door met het metselen van de muren van huis 1. Ons ontbreekt elke logica van de Nepalese manier van metselen. Het ziet er vakkundig uit, maar de manier waarop het gaat, is niet erg productief. Zij hebben alle tijd van de wereld, want de meesten leven hier als boer in het dorp of werken af en toe als drager of gids bij een trekking. Maar wij hebben die tijd niet. We willen 1 huis helemaal klaar hebben en huis 2, 3 en 4 gedeeltelijk. Dan hebben ze gezien hoe we bouwen en hebben ze goed kunnen oefenen. We willen ze immers leren om het zelf te doen als wij weg zijn.
Op alle bouwplaatsen liggen de stenen van de oude huizen. Dus in onze logica kun je die zo weer gebruiken. Maar de Nepali pakken elke steen op, gaan passen en meten en bikken net zo lang tot de steen naar hun zin is. Er liggen honderden prachtige stenen, maar niet eentje is meteen goed. De stenen die de Nederlanders op het cement leggen, worden er naderhand weer afgehaald. Dit schiet zo niet erg op. We stellen vandaag als doel dat er 1 meter hoog gemetseld moet worden. Hans rekent Jit voor hoe lang het gaat duren als ze in dit tempo doorgaan. Dan krijgen we huis 1 niet helemaal af. Jit vertaalt het weer in het Nepalees en het lijkt meteen iets sneller te gaan.

Hugo en Remco gaan naar de waterbron om de gemetselde put te inspecteren en de waterpijpen aan te sluiten. Het bassin ziet er goed uit. De waterpijpen worden aangesloten en er loopt een flinke straal water in het bassin. Maar het loopt niet goed door. Hugo, Remco en Vishnu gaan op onderzoek uit en lopen ruim 800 m waterpijp na of het verloop goed is. Het lukt om de waterleiding op de steile hellingen zo neer te leggen zodat het water gaat lopen. Wij en ook het hele dorp zijn blij dat het is gelukt. Zo heeft het dorp weer voldoende water.